جزیره ایستر که حتی اگر در نقشه جغرافیا هم به دنبال آن به گردید پیدا نخواهید کرد یکی از مهمترین و قدیمی ترین رازهای جهان را در سینه دارد.این رازها شامل تعدادی مجسمه هستند که قدمت آنها به سال 400 پس از میلاد میرسد.
مجسمه های سنگی عجیب در جزیره ایستر واقع در شیلی ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است که چه رازی در این سرهای بی بدن نهفته است؟
یکی از بزرگترین عجایب روی زمین مجسمه های موجود در جزیره ایستر است.در ابتدا باید موقعیت جغرافیای این جزیره را بسنجیم.این جزیره تنها 24 کیلومتر طول و 16 کیلومتر عرض دارد و نزدیکترین خشکی به آن جزیره ای در فاصله 2300 کیلومتری است.مهمترین چیزی که در برخورد اول در سال 1722 و در زمان کشف آن به چشم آمد این مجسمه ها بودند که وزنی بیش از چندین تن داشتند و بعضی از آنها حتی به ارتفاع 9 متر نیز میرسیدند
بومی های جزیره ایستر در شیلی به این منطقه راپا نوی (Rapa Nui) می گویند و در واقع ایستر، نامی انگلیسی است که در سال 1722 و بعد از پیدا شدن یک کشتی هلندی در آن به این جزیره داده شد. دانشمندان بر این باورند که قدمت این جزیره به سال 700 تا 1100 بعد از میلاد مسیح بر می گردد و از سال 1600 بعد از میلاد مسیح، جمعیت این جزیره به 15000 نفر رسید.
زمانی که هلندی ها تمدن مردم جزیره ایستر در شیلی را دیدند،این جزیره را به خاطر جمعیت بیش از حد و جنگا زدایی های غیراصولی اش در وضعیت بد و رو به افتی قرار داشت با این حال این مجسمه های بدون سر اسرار آمیز همچنان مانند قبل پا برجا بودنند و مانند معمایی حل نشده در ذهن ها باقی مانده بودند.متاسفانه گذشت زمان،شرایت آب و هوایی وجنگل های قبیله ای باعث شده تا این سرها دچارفرسایش شوند و روی زمین بیفتند اما 50 عدد ازانها دوباره به همان حالت قبل سرجای خود قرارداده شدند.
یکی از بزرگترین عجایب جزیره ی ایستر توقف ناگهانی ساخت موایی " مجسمه ها " است . طبق نظریه دانشمندان افزایش بیش از حد جمعیت جزیره به اکوسیستم صدمه ی بسیار شدیدی وارد کرده بود به گونه ای که دیگر نمی توانست نیازهای مردم را بر آورده کند . عده ای از دانشمندان حدس می زنند جنگل های جزیره در بعضی از مناطق کاملا نابود شده اند ، چون از چوب آنها برای حمل مجسمه های غول پیکر موایی و از زمین آن برای کشاورزی استفاده شده است . پس از مواجهه با کمبود چوب تصمیم گرفته اند که دیگر سنگهای غول پیکر را را جابه جا نکنند ، بنابراین ، توقف ناگهانی جابه جایی با ساخت مجسمه ها در ارتباط است.
بنابر شواهد ، ساکنین جزیره ایستر سپس وارد یک جنگ خونین و مخرب شدند که بعضی معتقدند این باعث به وجود آمدن آدم خواری شد. در همین دوران بود که همه ی مجسمه ها توسط اهالی جزیره تخریب شدند . باستانشناسان با تلاش های اخیر موایی ها را در حالت ایستاده قرار دادند . بیماری هایی مانند آبله و سفلیس ، در سال 1877 جمعیت جزیره را به 11 نفر کاهش داد ، به دنبال آن جزیره توسط ارتش شیلی در سال 1888 ، اشغال شد و امروزه جمعیت جزیره حدودا به 3800 نفر رسیده است.
مجسمه های غول پیکر ، به ظاهر تهدید آمیز ساخته شده بودند تا بیگانگان را از آنجا دور نگهدارند. ارتباط عجیبی بین مجسمه ها و ساکنان جزیره ایستر در احترام به عقاید خود و قربانی کردن برای معبودان خود و حتی نوعی سحر و جادو وجود دارد. موایی ها شبیه نگهبانان خاموشی هستند که در مقابل مهاجمان حالت تدافعی گرفته اند.
مجسمه های عجیب و غریب با سرهای ترسناک که به منظور محافظت رو به دریا دارند . اگر چه آنها گورستانی مانند استون هنج ندارند ، ولی دیوارها و کارهای سنگی ساکنان جزیره استثنایی بوده است و با بناهای گورستانهای مصر و پرو رقابت می کنند . " خیلی ساده می شد باور کنیم موایی ها مانند خیلی چیزهای دیگر به وسیله بشقاب پرنده ها به اینجا آمده اند ، ولی اینگونه نیست! ".
نیلوفر ....
