برمودا در اصل نام جزایر زیبایی در شمال اقیانوس اطلس و در نزدیکی امریکا است که جزو سرزمین‌های فرادریایی پادشاهی بریتانیا محسوب می‌شوند. اکثر افراد، نام برمودا را به خاطر حوادث عجیب اتفاق افتاده در منطقه معروف به «مثلث برمودا» شنیده‌اند، غرق شدن کشتی‌ها، ناپدید شدن هواپیماها و گم شدن افراد در این منطقه بسیار خبر ساز بود و برای مدت زیادی مردم معتقد بودند نیروهای فراطبیعی باعث این اتفاقات هستند.
عده‌ای این فرضیه را مطرح کردند که آدم فضایی‌ها انسان‌ها را برای تحقیق از زمین می‌دزند، یا گروهی گفتند این اتفاقات تحت تاثیر قاره گمشده آتلانتیس می‌افتد و در عجیب‌ترین مورد گفته شد گرداب‌هایی در این منطقه رخ می‌دهد که کشتی‌ها را به بعد دیگری از جهان می‌برند. بر اساس همین فرضیه‌ها و داستان‌ها، تعداد زیادی فیلم‌های اکشن و تخیلی یا مستند ساخته شدند و افرادی هم از روی ماجراجویی برای اثبات بی‌خطر بودن آن وارد مثلث برمودا می‌شدند. مثلث برمودا منطقه‌ای بین جزایر برمودا، میامی و پورتو ریکو است، البته همیشه درباره ابعاد منطقه‌ی خطر اختلاف‌هایی وجود داشته است.مثلث برمودا به علت همه رخدادهای اسرارآمیز و ناخوشایند در اطراف این منطقه به عنوان مثلث شیطان نیز شناخته می شود.
کریستف کلمب اولین کسی بود که وقایع عجیب و غریب در این منطقه را ثبت کرد. یک شب، او اعلام کرد که یک شعله بزرگ در دریا سقوط کرد (احتمالا یک شهاب سنگ).
کلمب همچنین نشانه های عجیبی در قطب نمایش دیده بود. این ممکن است به این دلیل باشد که مثلث برمودا یکی از معدود نقاط جهان می باشد که در آن شمال حقیقی و شمال مغناطیسی واقع شده است.
گفته می شود که نمایشنامه طوفان شکسپیر، احتمالا بر اساس مثلث برمودا بوده و باعث افزایش اعتبار آن شده است.
بعضی از خلبانان ادعا می کنند که در حالی که از روی مثلث برمودا پرواز می کنند، “زمان را از دست می دهند”. این باعث شده است که برخی افراد در مورد پرش زمانی و سفر چند بعدی نظریه هایی ارائه کنند.
مثلث برمودا تا سال ۱۹۱۸ ناشناخته بود. بعد از آن کشتی یواس‌اس سایکلوپ با ۳۰۰ نفر مسافر در آنجا غرق شدند. کشتی هیچ سیگنال خطری به کسی نفرستاد و هیچ وقت پیدا نشد. رییس جمهور آن زمان آمریکا به نام وودرو ویلسون گفته است: “تنها خدا و دریا می داند که چه اتفاقی برای آن کشتی بزرگ رخ داده است”.
در سال ۱۹۴۱ نیز دو کشتی در همان نقطه ناپدید شدند.
هر چند سال یک بار، داستانی منتشر می‌شود که ادعا می‌کند کارشناسان بالاخره معمای مثلث برمودا را حل کردند. شاید این ابرهای ۶ ضلعی هستند که مانند بمب‌های هوایی عمل می‌کنند یا اینکه امواج سرکش و یا شاید هم گرداب‌های متلاطم موجب ناپدیدشدن کشتی‌ها می‌شوند. اما تمام این راه‌حل‌ها مشکلی بزرگ به‌همراه خود دارند: مثلث برمودا در واقع اصلا وجود ندارد و رازی هم برای کشف کردن نیست. علی‌رغم داستان‌هایی که ممکن است به گوش شما هم خورده باشد، در این منطقه حوادث هواپیمایی و غرق شدگی کشتی بیشتری نسبت به مناطق دیگر وجود ندارد. نام مثلث برمودا از منطقه‌ای در اقیانوس اطلس که در میان فلوریدا، جزیره‌ی برمودا و پورتوریکو محصور شده است، گرفته شده و نخستین بار در دهه‌ی ۱۹۵۰ بود که روزنامه‌نگاری به نام ادوارد ون‌وینکل‌جونز با انتشار داستانی در مورد کشتی‌ها و هواپیماهای زیادی که در این منطقه ناپدید شده بودند، موجب جلب توجه مردم به این منطقه شد.
این ایده در دهه‌ی ۱۹۷۰ به‌شدت رواج پیدا کرد. در سال ۱۹۷۴ چارلز برلیتز با چاپ کتابی با عنوان مثلث برمودا که پر فروش‌ترین کتاب سال شد، هر کسی را در مورد وجود اشیاء ناشناس پرنده (مثل بشقاب پرنده‌ها) یا امواج عظیم و سرکش که این منطقه را فرا گرفته بودند، به شک انداخت.
اما مشکل اینجا بود که کسی در مورد حقیقت ادعای ناپدید شدن هواپیماها و کشتی‌ها در این منطقه جستجو نکرد. چند سال بعد روزنامه‌نگار دیگری به نام لری کوشه متوجه شد که اصلا معمایی برای حل کردن وجود ندارد. ناپدید شدن اسرارآمیزی که موجب هراس مردم می‌شد، یا گزارشی اشتباه و یا ساختگی بود.
بنیامین رادفورد در سال ۲۰۱۲ برای Live Science توضیح داد که:
در برخی موارد، رکوردی از کشتی‌ها و هواپیماهایی که ادعا می‌شد در مثلث برمودا گم شده‌اند، وجود نداشت؛ آن‌ها هرگز در دنیای بیرون از تخیل نویسنده، وجود نداشتند. در موارد دیگر کشتی‌ها و هواپیماهایی وجود داشتند اما طی طوفان‌های بد ناپدید شده بودند و نه در اثر عوامل اسرارآمیزی. در برخی موارد هم غرق‌شدگی کشتی در خارج از منطقه‌ی مثلث برمودا اتفاق افتاده بود.
البته قایق‌ها و کشتی‌های حقیقی وجود دارند که در این منطقه ناپدید شده‌اند اما با فرض عبور و مرور مکرر انواع مختلف کشتی‌ها و هواپیماها و وجود جریان‌های گلف استریم و طوفان در این منطقه، چیز عجیبی نیست. کوشه در سال ۱۹۷۵، کتابی با عنوان «معمای مثلث برمودا حل شد» منتشر کرد؛ اما علی‌رغم متقاعد کردن برخی از معتقدان قبلی، افسانه‌ی مثلث برمودا همچنان باقی ماند و کسی نمی‌داند که تا چه زمانی ادامه داشته باشد.
به هرحال در طول سال‌ها دانشمندان مختلفی روی این موضوع کار کردند و همگی روی خطرناک بودن این منطقه اتفاق نظر داشتند اما دلایل آن مشخص نبود. اخیراً گروهی از پژوهشگران دانشگاه ساوت‌همپتون در نتیجه‌ی تحقیقات خود اعلام کردند موجهای خروشان دلیل اصلی این حوادث هستند. پژوهشگران برای اثبات نظریه خود مدلی از حادثه‌ی غرق شدن کشتی یواس‌اس سایکلوپ (USS Cyclop) را طراحی کردند و آن را در معرض شرایط مشابه منطقه قرار دادند. در این مدل‌سازی موجهای بزرگی تشکیل شد، امواجی که در دنیای واقعی می‌تواند معادل ۳۰ متر ارتفاع داشته باشد. در این آزمایش، کشتی به سرعت غرق شد.
دکتر سیمون باکسال (Simon Boxall) اقیانوس شناس و زمین‌شناس، درباره‌ی این پدیده توضیح می‌دهد: اینجا محل برخورد طوفان‌ها از سه سمت غرب، جنوب و شمال است که شرایط را برای وقوع موجهای بسیار بزرگ و کشنده فراهم می‌کنند.
او در ادامه افزود: هرچه کشتی بزرگتر باشد احتمال غرق شدنش در این شرایط بیشتر است. این موجهای بلند می‌تواند ضربه خطرناکی به کشتی بزند و حتی آن را به دو نیم بشکند. در صورت برخورد کشتی با این امواج، بدون شک در ۲ تا ۳ دقیقه غرق خواهد شد.
پژوهشگران معتقدند دلیل اصلی این حوادث شرایط ویژه مثلث برمودا از نظر آب و هوایی است که باعث تشکیل امواج و طوفان‌های خطرناک می‌شود. وقتی منطقه‌ای از چند جهت در معرض بادها و طوفان‌ها باشد، پیش‌بینی و کنترل مسیر کشتی یا هواپیما بسیار سخت خواهد بود. به همین سادگی و البته به همین خطرناکی!
نظر شما چیست؟ موجهای خروشان، تونل زمان یا آدم فضایی ها؟ با ما به اشتراک بگذارید.
